Spinnerlei

In het jargon van wolspinnen is de term 'Artyarn' gangbaar: dat is in de regel zeer onregelmatig gesponnen garen in vaak verschillende kleurstellingen en soms een kunstwerkje om te zien. Google maar eens op 'artyarn' en je ziet de mooiste voorbeelden! proeflapje... Vaak is dit prachtig garen om als detail te gebruiken, bijv. langs de halslijn of boorden van een trui en minder geschikt om een groot project van te maken.  Zelf ben ik wat pragmatischer van aard ;-) : ik maak graag meters wol en heb niet zoveel interesse in eerst meters 'saaie wol' spinnen, om vervolgens als 'toetje' met een spectaculaire rand te eindigen. Dat laat ik graag aan anderen over. ;-) Geïnspireerd door een paar bollen wol, die ik ooit gekocht had, in groen en herfsttinten, heb ik dus de afgelopen tijd wat geëxperimenteerd met ongetwijnd (dus enkeldraads in plaats van dubbeldraads) en opzettelijk onregelmatig gesponnen garen.  Eerst maar eens begonnen met een proeflapj

Een foto van mijn wolmandje, waarin zich op dit moment een (vind ik) prachtige kleurencombinatie bevindt...!  De pompoenoranje wol (rechtsonder) is de uitkomst van een spontaan verfprojectje m.b.v. groenteafval van (gele?) bietjes. Links daarvan: wol die ecru lijkt, maar in werkelijkheid licht geel/groen is; ook resultaat een spontane verfkleuring, namelijk met wilde zuring (http://wilde-planten.nl/veldzuring.htm). Nadeel was wel dat er veel zaadjes in de wol achterbleef.  Verder zit er in de mand voornamelijk wol van een bont schaap, dat ik wat gesorteerd heb op kleur, o.a. lichtgrijs in verschillende kleurnuances, werkelijk prachtig om te zien!  Met deze wolkleurencombinatie ga ik een tussendoorprojectje maken: een luchtig gebreide driehoeksshawl. 

Uiteindelijk…: model 'Rêverie' is klaar!  Het is gehaakt (naald nr. 10) met als haaksteken: de grassteek en vasten in de achterste lus. De mouwen hadden eigenlijk nog iets langer gemoeten, maar helaas... mijn wol was op!  Op de voorpanden heb ik me creatief uitgeleefd met knopen, waaronder enkele vertrouwdvoelende knopen van een regenjas, waar ik gehecht aan was, maar die op een gegeven moment echt tot-op-de-draad versleten was...  En oh ja…, rêverie betekent in het Frans iets van: mijmering, gepeins of dagdroom. Tja, gezien mijn ervaringen met het verven van deze wol zie: http://spinnerlei.blogspot.nl/2016/09/ai-enige-tegenslagen.html) heb ik genoeg gepeinsd of het ooit goed zou komen en leek het 'wasmachine-moment'  meer op een nachtmerrie dan een zoete dagdroom. ;-)  gewicht: ong. 400 gram Maar nu staat model 'Rêverie' daar mooi te wezen op paspop Truus en kan ik er – na gedane a

Ai…, enige tegenslagen...! Merinowol, dat had ik in gedachten voor mijn volgende haak/spin-projectje, dat de werknaam Rêverie mee zou krijgen. 500 g versponnen Merinowol Rolde model 'Rustique' redelijk rustig van de haaknaald…, model 'Rêverie' zorgde voor de nodige onrust op het spinvlak. De merinowol bleek veel lastiger te spinnen dan de wol waar ik bij 'Rustique' mee had gewerkt. Merino heeft een vrij korte vezellengte (ong. 6 cm) en is daardoor lastiger om te verspinnen.  Dat was de eerste tegenslag... Maar uiteindelijk is het me toch gelukt om de 500 gram te verspinnen. De volgende etappe brak nu aan: het zou uiteindelijk groen moeten worden en ik had al een mooie methode ontdekt om dat met behulp van rode uien te doen: te lezen op  http://spinnerlei.blogspot.nl/2016_03_01_archive.html Er moest uiteindelijk wel een nieuwe soeppan aan te pas komen om alle wol met 1,5 kilo rode uien te kunnen verwerken! ;-) Tijd voor tegenslag nummer 2

Na het wassen van de eerste wol was het tijd voor de handkaarders om in actie te komen... Kaarden is een bepaalde techniek die je je echt even eigen moet maken. Het is de bedoeling dat je één kaarder dakpansgewijs met plukjes wol vult. Vervolgens 'verhuist' de wol, door een wat golvende kambeweging te maken met de andere kaarder, naar de andere kaarder.  Dit doe je net zolang totdat je tevreden bent over de kaarding van de wol.  De gekaarde wol stapel je op tot je een klein 'dekentje' hebt, wat je vervolgens ook weer oprolt: dat wordt een 'bat' genoemd. Rechts: bat gekaarde wol, links: spoel met wat gespinde wol van deze soort wol

Enkele maanden geleden heb ik voor een 'prikkie' via Markplaats een set Louet handkaarders gekocht.  Set handkaarders Met het kaarden van wol wordt de wol makkelijker spinbaar, doordat de wolvezels in dezelfde richting komen te liggen. Wolvezels van dichtbij Ondertussen had ik ook een kilo onbehandelde wol gekocht, van een vacht van een bont schaap: een prachtige mengeling van wit, zwart en grijstinten.  Omdat ik in het eerste kwartaal van dit jaar druk was geweest met het spinnen en haken van model 'Rustique' was ik nog niet aan het wassen en kaarden van deze wol toegekomen. Eerlijk gezegd zag ik daar ook wel een beetje tegenop. Erg fris ruikt ongewassen wol niet en ik had weleens gelezen dat je in de wol van vuile vacht weleens allerlei ongedierte tegen kon komen: wormpjes bijv. :-? Maar omdat het geheel in een plastic zak zat en... de zomer nadert (hogere temperaturen, dus nog meer kans op vieze geurtjes én vieze beestjes...), heb ik

In het eerste kwartaal van dit jaar heb ik op het spin- en haakvlak niet stilgezeten. ;-) En opeens is model 'Rustique'  klaar: een wintervest, alias voorjaarsjasje...! Het is mijn eerste grote projekt dat ik gesponnen en gehaakt heb en wat me in totaal drie maanden bezighield, overigens zonder al teveel stress en vooral met enorm veel plezier. Als basis heb ik één van mijn favoriete blazertjes gebruikt en de panden nagehaakt met diverse patronen uit De Haakbijbel, waaronder o.a. verspringende vasten en de vlechtsteek. Er zit wol in verwerkt van diverse schapensoorten: Drents Heideschaap, Melkschaap en Bont schaap. Alleen de kraag maakte ik van een streng die ik in het najaar gekocht had van Caitlin van http://sweetandsimplestuff.blogspot.nl/ : heel zacht en vrij wit; wellicht alpacawol? Over het gewicht: het eindresultaat weegt nagenoeg 1 kilo (één mouw ong. 175 gram). Dit projekt was voor mij als beginneling op het spinvlak één groot ex

Het vervolg op 'Experimenteel': de verrassing-van-de-maandagmiddag... Bij een ijverige poging om op maandag ('wasdag' ;-) ) de hoeveelheid was wat te reduceren, kwam ik in de de wasmand mijn drie rode uien-proeflapjes weer tegen, die daar nog geduldig te lagen wachten om enkele malen mee te mogen draaien met een lichte was. Dit alles met als doel te ontdekken of de subtiele kleurnuances zouden blijven, met andere woorden: of ze kleurvast zijn. Voor het verhaal achter deze drie proeflapjes, zie mijn eerdere bericht: http://spinnerlei.blogspot.nl/2016/01/experimenteel.html). Ik koos voor een programma Bonte was / 30 graden met 900-toerental centrifugeren, mijn gebruikelijke, biologische wasmiddelpoeder Ecover Color en een inweektijd van 30 minuten. En, om te voorkomen dat ze niet in de - nog nooit aangetoonde maar zeker wel bestaande ;-)  - 'bermudadriehoek' van de wasmachine zouden verdwijnen, werd het drietal veilig opgeborgen in een wasnetje. En

Onlangs heb ik een nieuwe voorraad wol ontvangen, waaronder prachtige, witte wol van een melkschaap/kruising.  De gekaarde wol van dit schaap ziet er als vlies werkelijk prachtig uit van structuur: het lijkt bijna een kunstmatige vezel! Het spint ook erg prettig en trekt makkelijk lange draden, die dus niet snel afbreken.  Na het spinnen vond ik wel de iets-naar-pastelgeel-neigende kleur wat minder aantrekkelijk dan die van het Drents Heideschaap, die meer in parelmoerkleuren uitvalt.  Een volle wolspoel op een 'bedje' van gekaarde wol (melkschaap/kruising) Er lag nog wat spinazie in de koelkast... ;-) Dus heb ik de gesponnen wol eerst gewassen in water met 1 eetlepel keukenzout en 20 minuten laten weken. Vervolgens heb ik het gebeitst met water en azijn (3:1), door het een uur tegen de kook aan te houden. Na afkoelen heb ik het vervolgens twee uur tegen de kook aan verhit met spinazie (hoeveelheid: 3x het gewicht van de wol). Toen ik (lichtelijk nieuwsgierig) n

Ik was weer in de stemming voor een nieuw verfexperimentje... ;-) De 90 meter beige garen van het Drentse heideschaap dat ik onlangs spinde heeft een uurtje gestoofd in pan met 150 g in stukken gesneden rode kool + water (totdat wol net onderstond).  Vervolgens heb ik laten afkoelen en tot de volgende dag laten inwerken. Daarna goed uitgespoeld, het geheel nog 2 uur in een fixatiebad van azijn en water (1:3) laten staan en daarna gewassen met Biotex-groen (later ga ik dat met Eucalan doen, moet ik nog bestellen; Eucalan is een speciaal wolwasmiddel op basis van lanoline). Het grappige was de steeds wijzigende kleur: de rode kool kleur was de volgende dag meer blauwig grijs. En, toen ik azijn erbij schonk, de lila-kleur verschoot tijdelijk naar een meer rode-bieten-roze.  't Is kennelijk allemaal... chemie! ;-) Het eindresultaat na drogen: een matige kleuring van crèmekleur naar grijzig-lila. Conclusie: om meer kleureffect te krijgen, moet ik toch eigen

Via Marktplaats had ik voor een prikje een set Louet-handkaarders en een spintol gekocht. (Ik zal daar binnenkort nog een nieuw bericht op mijn blog aan wijden.) In ieder geval moest dit setje in de buurt van Utrecht opgehaald worden. Het leek me een leuk idee om dat klusje te combineren met een toeristisch gezinsuitje. Dat werd... Oudewater! Als toerist-in-eigen-land gingen we allereerst naar dé attractie van Oudewater: de Heksenwaag ( http://www.heksenwaag.nl/). Als spinner-in-de-dop heb ik ondertussen oog gekregen voor allerlei signalen die interessant kunnen zijn voor het spinnen van wol, etc. In de winkel van de Heksenwaag viel mijn oog op de Kruidenbijbel ( http://www.bol.com/nl/p/de-kruidenbijbel/9200000023953974/). Dat boek ga ik binnenkort eens lenen via de bibliotheek,om meer informatie te krijgen over natuurlijke kleur/verfstoffen en wat ik wellicht 'in het wild' hiervan kan vinden. Heksenwaag in Oudewater De touwen van de Heksenwaag zijn destijds vas

Mijn gehaakte col is klaar! :-) (Zie ook: http://spinnerlei.blogspot.nl/2016/01/nog-meer-vorderingen.html)  Waar ik niet zo tevreden over ben, is dat ik kennelijk fijner ben gaan spinnen. Ook ben ik straffer gaan twijnen, met als gevolg dat de wollen draad 'meer opgesloten zit' in de katoen/viscose-draad.  De linkerkant is fijner gesponnen en strakker getwijnd... Afijn, met dit model col is het geen enkel probleem dat de beginkant wat grover uitvalt dan de eindkant (het linker gedeelte valt uit het zicht), maar het blijft wel een aandachtspuntje voor volgende projecten.                           29 december 2015

Vandaag (27 december) was ik ín voor een klein experiment. Ergens op Internet had ik gelezen over het kleuren van wol door middel van rode uien. Dat zou dan een heel bijzonder kleureffect opleveren.  Het verven van wol is op zich best een belangrijk onderdeel van het verwerken van wol, want anders ben je gebonden aan de kleuren van de wol op zich, dus crème, grijzig, camel, donkerbruin, etc. Het oog wil ook wat en enige kleur brengt de nodige 'fleur' in het werk...! ;-) Mijn streven bij het verven van wol is zo min mogelijk 'troep' te gebruiken en het liefst alleen natuurlijke middelen, zoals groente, azijn, etc. Geheel op z'n amateuristisch, dus niet teveel onderbouwd met wat ik al gelezen had op het Internet, ben ik aan de  slag gegaan.  Om te beginnen heb ik drie kleine lapjes gehaakt van mijn allerallerallereerste (mislukte) garen. Twee daarvan heb ik 30 minuten in koud water laten wellen. Het ene lapje is in het koude water blijven

Met oefenen, oefenen en oefenen had ik opeens rond de 75 meter gesponnen. Deze draad heb ik deze keer niet met 'zichzelf' getwijnd, maar met een gekochte, dunne (half katoen / half viscose) draad in glanzend wit. Het voordeel was dan ook dat ik nog steeds 75 meter overhield (in plaats van 37,5 m). ;-) Bij het twijnen laat je het wiel van het spinnewiel tegen de wijzers van de klok in draaien (bij spinnen draait het wiel de andere kant op, dus met de wijzers van de klok mee). Het twijnen vind ik in de praktijk best nog lastig, namelijk om 'de regelmaat er in te krijgen'. Te onregelmatig getwijnd... Vermoedelijk is het waarschijnlijk ook lastiger, als je met 2 draden twijnt die niet dezelfde structuur hebben, zoals in bovengenoemd geval. In ieder geval vergt dit nog meer oefening in de toekomst.   De vraag rees natuurlijk ook, wat ik zou kunnen gaan maken van de gemixte wol/katoen/viscose-draad die ik in de afgelopen