Een uitstapje in... Oudewater!
Via Marktplaats had ik voor een prikje een set Louet-handkaarders
en een spintol gekocht. (Ik zal daar binnenkort nog een nieuw bericht op mijn blog aan wijden.)
In ieder geval moest dit setje in de buurt van Utrecht opgehaald worden. Het leek me een leuk idee om dat klusje te combineren met een toeristisch gezinsuitje.
Dat werd... Oudewater! Als toerist-in-eigen-land gingen we allereerst naar dé attractie van Oudewater: de Heksenwaag (http://www.heksenwaag.nl/).
Als spinner-in-de-dop heb ik ondertussen oog gekregen voor allerlei signalen die interessant kunnen zijn voor het spinnen van wol, etc. In de winkel van de Heksenwaag viel mijn oog op de Kruidenbijbel (http://www.bol.com/nl/p/de-kruidenbijbel/9200000023953974/).
Dat boek ga ik binnenkort eens lenen via de bibliotheek,om meer informatie te krijgen over natuurlijke kleur/verfstoffen en wat ik wellicht 'in het wild' hiervan kan vinden.
De touwen van de Heksenwaag zijn destijds vast en zeker in de nabije omgeving geproduceerd, want de omgeving van Oudewater stond bekend om de hennepteelt. Dat was overigens hennepteelt met een 'afgezwakte variant', dus niet met de beruchte hennepplant zoals we die tegenwoordig in onze tijd kennen. ;-)
Even om de hoek bij de Heksenwaag is een leuk, klein museum over dit ambacht te vinden: Touwmuseum De Baanschuur (http://touwmuseum.nl/) . Met wolspinnen in het achterhoofd, is dat vooral interessant, omdat je daar bepaalde technieken 'in het groot' ziet, die je aan het spinnewiel 'in het klein' doet.
Zo valt te lezen op http://touwmuseum.nl/historie/touwfabriek-toen-nu/: "Al sinds jaar en dag worden de inwoners van Oudewater aangeduid als ‘geelbuiken’. Deze bijnaam verwijst naar de bundels gele hennep die de lijndraaiers om hun buik wikkelden."
De lijndraaiers liepen dus langzaam achteruit op 'de lijnbaan' (leuk taalweetje: dit is dus de herkomst van deze benaming) en sponnen zo een draad van de hennep, die vervolgens werd getwijnd.
Op deze video: https://www.youtube.com/watch?v=83NbbkmKqcM is dat heel duidelijk in beeld gebracht.
Kortom, een erg leuk en informatief museum, ook voor kinderen: voor anderhalve euro maken de kids hier hun eigen springtouw!
In ieder geval moest dit setje in de buurt van Utrecht opgehaald worden. Het leek me een leuk idee om dat klusje te combineren met een toeristisch gezinsuitje.
Dat werd... Oudewater! Als toerist-in-eigen-land gingen we allereerst naar dé attractie van Oudewater: de Heksenwaag (http://www.heksenwaag.nl/).
Als spinner-in-de-dop heb ik ondertussen oog gekregen voor allerlei signalen die interessant kunnen zijn voor het spinnen van wol, etc. In de winkel van de Heksenwaag viel mijn oog op de Kruidenbijbel (http://www.bol.com/nl/p/de-kruidenbijbel/9200000023953974/).
Dat boek ga ik binnenkort eens lenen via de bibliotheek,om meer informatie te krijgen over natuurlijke kleur/verfstoffen en wat ik wellicht 'in het wild' hiervan kan vinden.
 |
| Heksenwaag in Oudewater |
De touwen van de Heksenwaag zijn destijds vast en zeker in de nabije omgeving geproduceerd, want de omgeving van Oudewater stond bekend om de hennepteelt. Dat was overigens hennepteelt met een 'afgezwakte variant', dus niet met de beruchte hennepplant zoals we die tegenwoordig in onze tijd kennen. ;-)
Even om de hoek bij de Heksenwaag is een leuk, klein museum over dit ambacht te vinden: Touwmuseum De Baanschuur (http://touwmuseum.nl/) . Met wolspinnen in het achterhoofd, is dat vooral interessant, omdat je daar bepaalde technieken 'in het groot' ziet, die je aan het spinnewiel 'in het klein' doet.
Zo valt te lezen op http://touwmuseum.nl/historie/touwfabriek-toen-nu/: "Al sinds jaar en dag worden de inwoners van Oudewater aangeduid als ‘geelbuiken’. Deze bijnaam verwijst naar de bundels gele hennep die de lijndraaiers om hun buik wikkelden."
De lijndraaiers liepen dus langzaam achteruit op 'de lijnbaan' (leuk taalweetje: dit is dus de herkomst van deze benaming) en sponnen zo een draad van de hennep, die vervolgens werd getwijnd.
Op deze video: https://www.youtube.com/watch?v=83NbbkmKqcM is dat heel duidelijk in beeld gebracht.
Kortom, een erg leuk en informatief museum, ook voor kinderen: voor anderhalve euro maken de kids hier hun eigen springtouw!
30 december 2015
Reacties