Spinnerlei

Elke keer ben ik verrast wat er in de natuur terug te vinden valt aan mogelijkheden om wol te verven... Neem nu het kookwater van een paarse wortel, zo heerlijk paars..., daar moet je dan toch spontaan even een experimentje op loslaten...? Nou vooruit...! Zie onderstaande foto: Links: plukje witte wol dat een nacht in het kookwater heeft gestaan; slechts een lichte verkleuring, die overbleef na uitspoelen. Midden: plukje wol na verhitting in kookwater(ruim 60 min., temp.: ong. 90 gr.). Rechts: kleine pluk en resterende wol: de definitieve kleur na een fixatiebad van water en azijn (3:1). Het resultaat is een prachtige, warme kleur pompoenoranje. Een volgende keer bedenk ik me dus nogmaals, voordat ik deze 'schat aan kleurstoffen' ongegeneerd door de gootsteen heen zou willen spoelen... ;-) Tot slot: eigenlijk is de titel van dit blogbericht dus niet helemaal volledig... Het moet zijn: De kracht van kleur en kookwater en... HITTE

Soms komt er een héél interessant berichtje langs op Facebook... In dit geval een oproepje van het Openluchtmuseum in Arnhem, waar een nieuwe expositie wordt voorbereid: Breien voor de winter!  (zie:  https://www.openluchtmuseum.nl/ontdek-het-museum/activiteiten/breien-voor-de-winter) In dat berichtje werd namelijk aan breilustige mensen gevraagd om, aan de hand van een patroon uit een krant van ruim 100 jaar oud, een bivakmuts te breien.  (bron: website Openluchtmuseum Arnhem) Heel lang geleden, als meisje van een jaar of 10, heb ik bij juffrouw de Pender op de basisschool met vier pennen leren breien. Het beoogde kunstwerk was een zogenaamde regenboogstandaard: een omhulsel voor een jampot in regenboogkleuren. Ik heb in mijn tienerjaren ook nog wel eens een keer sokken gebreid, maar daarna was de vierpennen-vaardigheid naar mijn gevoel toch flink ingezakt... Dus nu...: op herhaling! Eerst moest er natuurlijk wel wat gesponnen worden... Handmatig spinnen is n

Verschillende kleuren wol mengen is heel leuk om te doen. Ik doe dat met behulp van de handkaarden. Gekaarde wol wordt nauwkeurig afgewogen in grammen en per kleur bepaal je dan de hoeveelheid.  In dit geval laadde ik de handkaarder volgens een bepaald patroon, bijv. eerst een laagje wit, 3 brede strepen met grijs en 3 dunne strepen met wijnrood. Daarna kaard ik het geheel nogmaals, zodat de kleuren zich vermengen. Het is van belang om ook op tijd met kaarden te stoppen, want anders wordt het geheel weer te diffuus van kleur. Hoe de gesponnen draad er uit komt te zien is vaak ook weer verrassend anders... ...en  ook hoe het kleurverloop wordt in 'gebreide toestand'... Voor dit model is ongetwijnd garen gebruikt, dus enkeldraads gesponnen. Langs de halslijn zitten gevilte bolletjes/'stenen'. Die zijn heel eenvoudig te maken: met zeep en water draai je 'soepballetjes´ van wol en vervolgens gaan ze in een wasnetje in de wasmachine en d

In mijn wolmandje lag inmiddels een mooie regenboogachtige verzameling warme tinten wol, die vroegen om een nieuwe uitdaging... ;-) Uiteindelijk is het een vestje geworden in herfsttinten, verkregen door plantaardige verving met o.a. meekrap, uien/knoflookschillen en braam. Het is gebreid met 'smartyarn' (onregelmatig gesponnen en enkeldraads) en afgewerkt met gebreide en gehaakte biezen (regelmatig en tweedraadsgetwijnd). De uitdaging bij dit model was om het kleurverloop zowel op de voorpanden als op het achterpand op dezelfde manier te laten verlopen. Om die reden heb ik het vestje zonder zijnaden gebreid (op pen 12) tot okselhoogte en daarna de resterende wolkleuren verdeeld over de bovenste gedeelten van de panden. Gelukkig is het allemaal goedgekomen! :-)  De grofgebreide panden zijn deze keer afgewerkt met gebreide biezen (pen 6 / enkele gerstekorrelsteek) van bonte wol, langs achterzijde hals en voorzijde en langs de m

In de afgelopen maanden heb ik drie tussendoorprojectjes afgerond.  Allereerst een driehoekige shawl, een kadootje voor een lieve vriendin, en gemaakt van mijn eigen favoriete, gesponnen garen dat ik Smartyarn noem: enkeldraads en onregelmatig gesponnen.   Model Emmen            Afm. 135 x 60 cm (150 gram) Daarna maakte ik een praktisch kadootje voor mezelf: een hoesje voor mijn mobiele telefoon. Zo kan ik mijn mobieltje makkelijk terugvinden in mijn toch wel rommelige handtas en krijgt het ook nog wat bescherming tegen alle andere zaken die vaak ook nog in deze tas huizen... Verloopgaren voor mobielhoesje Allereerst heb ik plukken plantaardig geverfde wol in allerlei geeltinten gesorteerd en daarna gesponnen, van okergeel naar lichtgeel. Vervolgens is de streng wol getwijnd op de Navajo-manier: dat is een speciale techniek, waarbij je de draad met een hakende beweging van je hand twijnt, waardoor het uiteindelijk driedraads wordt en toch het kleurver

Dit luchtige breisel is een vestjes-variant op de 'smartyarn'-shawls, die ik al eerder maakte. Omdat het een zomervestje is, kreeg het de naam 'l'Été' mee.  Als basis gebruikte ik weer een bestaand vestje van het merk Didi. En dit is het eindresultaat: De wol is ongeverfd, dus dit is de pure kleur van dit soort schaap (Texelaar/kruising): een warme kleur roomwit.   In totaal was er 235 gram nodig (voor- en achterpand: 125 gram, één mouw: 38 gram). Het vestje is gebreid op pen 12. De bies rond halslijn en strikbanden zijn gehaakt met haakpen 10 in rijen vasten; er zitten ter decoratie 3 verschillende lintjes doorheengeregen. Via de Facebookgroep Spinnen en Spinnewielen kreeg ik enkele verzoeken voor het breipatroon. Omdat ik het 'uit de losse pols' had gebreid, had ik dat dus niet, maar uiteindelijk heb ik besloten het patroon alsnog uit te schrijven. Het is digitaal te vinden op: http://www.ravelry.com/projects/MmeJacky/model-lete

Het is lente... en ook in mijn landje-van-spinnen-en-breien: mijn lente-shawl is af! Het heeft de naam 'model Gouda' meegekregen en is uitgevoerd in tamelijk lichte kleurstellingen, van schapewol van een bont schaap (grijstinten), een Texelaar/kruising (gebroken wit en maisgeel, op natuurlijke wijze geverfd m.b.v. rode uien).  Model Gouda (158 g, 160x65 cm) Dit betreft een verbeterde versie van de soort shawl die ik voor mezelf heb gemaakt (http://spinnerlei.blogspot.nl/2016/11/smart-yarn.html).  Deze keer heb ik breipen 12 gebruikt (i.p.v. 15), waardoor het stramien iets compacter en steviger is geworden. Het gebruikte garen is ook deze keer enkeldraads en onregelmatig gesponnen.           Omdat ik niet alles zelf kan houden, heb ik besloten deze shawl in de verkoop te doen. Mijn plan is om in de komende maanden meer artikelen te maken en via Etsy.com (een verkoopsite voor o.a. creatieve artikelen) aan te bieden. Deze shawl heb ik ondertussen op Etsy gezet:

Deze week heb ik weer een wat groter projekt afgerond: model Ries, een mouwloos herenvest!  Het is voor mijn vader, gesponnen van de wol van zijn eigen schapen (kruising Texelaar) en geverfd met eikeltjes, die we in de herfst hebben opgeraapt in onze wijk (2.5 kilo op 700 gram wol; het vest weegt uiteindelijk ongeveer 500 gram). Dat geeft dan een soort lichtbruin effect.  Als basis voor de maatvoering gebruikte ik een goedpassende zomerbodywarmer.  De voorpanden zijn grotendeels gehaakt (haakpen 6): afwisselend 2 stokjes en 1 reliëfstokje.  De zijpanden, middenvoor en schouderstukken zijn gehaakt in rijen vasten. Het achterpand is grotendeels gebreid in een soort boordsteek: afwisselend 3 recht en 1 averecht. De armsgaten zijn afgezet met een gehaakt randje.  De boorden aan de voorkant / onder (breipennen 6) zijn gebreid in gerstekorrelsteek  (1 recht, 1 averecht) , idem dito: de kraag (breipennen 5). De boorden aan de achterzijde zijn gebreid in bovengenoemde boord

Na mijn eerste probeersel-shawl met 'smartyarn' (zie vorig blogbericht) ben ik verder gegaan met andere kleuren, waaronder een mooie combinatie van wijnrood (geverfd met meekrap), brons (van rode ui) en wol van een bont schaap in diverse grijstinten. Ik heb er opnieuw een driehoekige shawl van gebreid; dit keer op pen 12 i.p.v. 15.  Begin van driehoeksshawl (uiteindelijk: 1.40  x 0.35 m; 127 g) Het resultaat was prachtig, met name de kleurencombinatie.  Helaas ging er nadien wel wat mis...  In een onhandige beweging op mijn mobiel heb ik per ongeluk een mapje foto's van het eindresultaat gewist, nadat ik de shawl al als kadootje verstuurd had. Vervolgens is de envelop met shawl-inhoud nooit aangekomen bij de ontvangende partij, dus... voor alsnog is deze shawl spoorloos, tenzij Post.nl 'm nog ergens kan traceren in het depot 'Onbestelbare goederen'...? Een 'opsporingsverzoek' heb ik hiervoor wel mogen indienen, maar tot nu toe heb ik niets v