Drie keer is scheepsrecht...!


In de afgelopen maanden heb ik drie tussendoorprojectjes afgerond. 



Allereerst een driehoekige shawl, een kadootje voor een lieve vriendin, en gemaakt van mijn eigen favoriete, gesponnen garen dat ik Smartyarn noem: enkeldraads en onregelmatig gesponnen. 

Model Emmen 
         
Afm. 135 x 60 cm (150 gram)
Daarna maakte ik een praktisch kadootje voor mezelf: een hoesje voor mijn mobiele telefoon. Zo kan ik mijn mobieltje makkelijk terugvinden in mijn toch wel rommelige handtas en krijgt het ook nog wat bescherming tegen alle andere zaken die vaak ook nog in deze tas huizen...

Verloopgaren voor mobielhoesje



Allereerst heb ik plukken plantaardig geverfde wol in allerlei geeltinten gesorteerd en daarna gesponnen, van okergeel naar lichtgeel.

Vervolgens is de streng wol getwijnd op de Navajo-manier: dat is een speciale techniek, waarbij je de draad met een hakende beweging van je hand twijnt, waardoor het uiteindelijk driedraads wordt en toch het kleurverloop gehandhaafd blijft. 


Daarna maakte ik een praktisch kadootje voor mezelf: een hoesje voor mijn mobiele telefoon. Zo kan ik mijn mobieltje makkelijk terugvinden in mijn toch wel rommelige handtas en krijgt het ook nog wat bescherming tegen alle andere zaken die vaak ook nog in deze tas huizen...
Verloopgaren voor mobielhoesje
 


Na het breien is het hoesje gevoerd met een heel dun stofje, tegen eventuele wolpluisjes, kruimeltjes, etc. 


 En tot slot het hoesje afgewerkt met wat decoratieve steekjes en kraaltjes...
Gewicht: 43 gram













Afm. 200x75 cm (567 gram)




Nummer drie is een heerlijk warme omslagdoek.



Een aantal jaren geleden kocht ik een soortgelijk exemplaar, maar deze was met acrylgaren gebreid. 

Deze omslagdoek gebruik ik in de winter dagelijks, bijvoorbeeld als het 's morgens bij het ontbijt nog een beetje kil is in huis.
Omdat ik tegenwoordig niet zo'n liefhebber van acrylwol meer ben, heb ik dit model nagebreid met Navajo-getwijnde schapewol in allerlei verschillende grijs- en roodtinten en uiteindelijk afgewerkt met... franjes!

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Vanaf de basis... (deel 2: het kaarden van wol)

Afbeelding
Na het wassen van de eerste wol was het tijd voor de handkaarders om in actie te komen... Kaarden is een bepaalde techniek die je je echt even eigen moet maken. Het is de bedoeling dat je één kaarder dakpansgewijs met plukjes wol vult. Vervolgens 'verhuist' de wol, door een wat golvende kambeweging te maken met de andere kaarder, naar de andere kaarder.  Dit doe je net zolang totdat je tevreden bent over de kaarding van de wol.  De gekaarde wol stapel je op tot je een klein 'dekentje' hebt, wat je vervolgens ook weer oprolt: dat wordt een 'bat' genoemd. Rechts: bat gekaarde wol, links: spoel met wat gespinde wol van deze soort wol
Meer lezen

Vanaf de basis... (deel 1: het wassen van vuile wol)

Afbeelding
Enkele maanden geleden heb ik voor een 'prikkie' via Markplaats een set Louet handkaarders gekocht.  Set handkaarders Met het kaarden van wol wordt de wol makkelijker spinbaar, doordat de wolvezels in dezelfde richting komen te liggen. Wolvezels van dichtbij Ondertussen had ik ook een kilo onbehandelde wol gekocht, van een vacht van een bont schaap: een prachtige mengeling van wit, zwart en grijstinten.  Omdat ik in het eerste kwartaal van dit jaar druk was geweest met het spinnen en haken van model 'Rustique' was ik nog niet aan het wassen en kaarden van deze wol toegekomen. Eerlijk gezegd zag ik daar ook wel een beetje tegenop. Erg fris ruikt ongewassen wol niet en ik had weleens gelezen dat je in de wol van vuile vacht weleens allerlei ongedierte tegen kon komen: wormpjes bijv. :-? Maar omdat het geheel in een plastic zak zat en... de zomer nadert (hogere temperaturen, dus nog meer kans op vieze geurtjes én vieze beestjes...), heb ik
Meer lezen

Melkschaap-wol, geverfd in spinazie

Afbeelding
Onlangs heb ik een nieuwe voorraad wol ontvangen, waaronder prachtige, witte wol van een melkschaap/kruising.  De gekaarde wol van dit schaap ziet er als vlies werkelijk prachtig uit van structuur: het lijkt bijna een kunstmatige vezel! Het spint ook erg prettig en trekt makkelijk lange draden, die dus niet snel afbreken.  Na het spinnen vond ik wel de iets-naar-pastelgeel-neigende kleur wat minder aantrekkelijk dan die van het Drents Heideschaap, die meer in parelmoerkleuren uitvalt.  Een volle wolspoel op een 'bedje' van gekaarde wol (melkschaap/kruising) Er lag nog wat spinazie in de koelkast... ;-) Dus heb ik de gesponnen wol eerst gewassen in water met 1 eetlepel keukenzout en 20 minuten laten weken. Vervolgens heb ik het gebeitst met water en azijn (3:1), door het een uur tegen de kook aan te houden. Na afkoelen heb ik het vervolgens twee uur tegen de kook aan verhit met spinazie (hoeveelheid: 3x het gewicht van de wol). Toen ik (lichtelijk nieuwsgierig) n
Meer lezen